Βαβέλ  /  H φιλοσοφία μας:

Στο Βαβέλ προτεραιότητα δίνεται σε όσους έχουν δυσκολία πρόσβασης ή είναι αποκλεισμένοι από τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας επειδή, είτε δεν έχουν νόμιμη παραμονή στην Ελλάδα είτε δεν έχουν κατακτήσει ένα ικανοποιητικό επίπεδο γνώσης της ελληνικής γλώσσας ώστε να είναι σε θέση να επικοινωνήσουν με τους επαγγελματίες στις “κανονικές” υπηρεσίες ψυχικής υγείας.

 

Η πρόσβαση στο Βαβέλ δεν υπακούει σε συγκεκριμένους κανόνες. Όποιος/ όποια θέλει μπορεί να απευθυνθεί με τον τρόπο που θεωρεί πιο πρόσφορο ο ίδιος/ η ίδια: μέσω τηλεφωνικής επαφής, με αυτοπρόσωπη παρουσία, διαμέσου άλλου επαγγελματία. Το αίτημα παραλαμβάνεται από μέλος της πολυκλαδικής ομάδας και στη συνέχεια προγραμματίζεται η πρώτη κλινική συνάντηση. Ο στόχος τόσο κατά την υποδοχή του αιτήματος όσο και κατά την πρώτη κλινική συνάντηση είναι το πλαίσιο να μπορέσει να συνδεθεί με τον άνθρωπο που ζητάει βοήθεια και αυτός να εγκαθιδρύσει μια σχέση με το Βαβέλ.

Κάθε αίτημα που υποδεχόμαστε λαμβάνει μια απάντηση, ακόμη κι όταν αυτή αφορά στην παραπομπή σε άλλη μονάδα (“αυτόματη” παραπομπή γίνεται μόνο στις περιπτώσεις αιτημάτων σχετικών με εξάρτηση από ουσίες και αλκοόλ. Σε αυτή την περίπτωση τα αιτήματα παραπέμπονται σε εξειδικευμένες μονάδες). 

Στη βάση της παραδοχής ότι η ψυχική υγεία επηρεάζεται θετικά και αρνητικά από πληθώρα παραγόντων (κινδύνου και προστασίας), η πολυκλαδική ομάδα του Βαβέλ προσπαθεί να διατηρεί την ετοιμότητά της ώστε να ανιχνεύει (στο πλαίσιο της “εκτίμησης”) την ύπαρξη των παραγόντων αυτών και να επιδρά επ’ αυτών (στην κατεύθυνση της εφαρμογής των αρχών της προαγωγής της ψυχικής υγείας).

Η φιλοσοφία του Βαβέλ βασίζεται στις παρακάτω αρχές:

Κεντρική θέση στη φιλοσοφία του Βαβέλ κατέχει η θεωρητική προσέγγιση του καθ. Ρένου Παπαδόπουλου, δ/ντή του Κέντρου για το Τραύμα, το Άσυλο και τους Πρόσφυγες (University of Essex & Tavistock Clinic). Η προσέγγιση βασίζεται σε ένα πλαίσιο που επιτρέπει σε όσους εργάζονται με αυτόν τον πληθυσμό να διακρίνει όχι μόνο τις αρνητικές επιπτώσεις στα άτομα, τις οικογένειες και τις κοινότητες από την έκθεσή τους στις αντιξοότητες, αλλά επίσης να εκτιμούν τις δυνάμεις που μπορούν να διατηρήσουν (από την προ των αντιξοοτήτων εποχή) παρά την έκθεσή τους σε αυτές (μια ιδιότητα που αποτελεί και τον ορισμό της ανθεκτικότητας) καθώς και τις νέες δυνάμεις που απέκτησαν ως άμεσο αποτέλεσμα σε αυτή την έκθεση (Ανάπτυξη που Ενεργοποιείται από την Αντιξοότητα).

 

Με άλλα λόγια, η προσέγγιση αυτή υποστηρίζει ότι, παραδόξως, παρά την αρνητική τους φύση, οι καταστρεπτικές εμπειρίες που συνδέονται με την μεταναστευτική συνθήκη (ανεξάρτητα από το βαθμό της σκληρότητάς τους και των καταστρεπτικών επιπτώσεών τους, όπως στην περίπτωση της προσφυγιάς) μπορούν επίσης να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αναδιοργανώσουν τη ζωή τους, να την ανασυντάξουν και να της δώσουν νέο νόημα. Η παρέμβαση των «ειδικών» αποσκοπεί στην υποστήριξη των ανθρώπων που αναζητούν βοήθεια κατά τρόπο ώστε να αξιοποιήσουν αυτές τις δυνατότητες.