«Πολλά είναι τα κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των θυμάτων trafficking που έχουν βιώσει πάρα πολλή βία και των θυμάτων βασανιστηρίων ενώ οι γυναίκες οι οποίες ζητάνε βοήθεια ψυχολογική – ψυχιατρική είναι πολύ λίγες» τόνισε ο Νίκος Γκιωνάκης – ψυχολόγος, επικεφαλής στο κέντρο Ημέρας Βαβέλ μιλώντας στην Φωτεινή Κοκκινάκη.
«Αυτά τα χαρακτηριστικά για παράδειγμα είναι η αίσθηση της απώλειας του ελέγχου της πραγματικότητας και του εαυτού. Η αίσθηση της απώλειας του ελέγχου του σώματος. Είναι σαν να έχει αποχωριστεί τελείως το σώμα από το κεφάλι, όπου το σώμα δίνεται, γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, είναι και ένα τρόπος να αμυνθεί κάποιος σε αυτά τα συναισθήματα που την κατακλύζουν και έχουν να κάνουν με τη χειραγώγηση του σώματος από άλλους. Και μάλιστα μια χειραγώγηση η οποία χαρακτηρίζεται από βία. Για να μπορέσει λοιπόν κάποια να το αντέξει αυτό, νιώθει ότι το σώμα της δεν είναι δικό της, είναι κάτι ξένο από αυτή. Έχουν πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία να εμπιστευθούν τον οποιονδήποτε και ιδιαίτερα τους άνδρες. Έχουμε ακόμα το φαινόμενο ότι πολλές φορές βρίσκουμε γυναίκες οι οποίες ταυτίζονται με τον επιτιθέμενο, πάλι είναι ένας μηχανισμός άμυνας. Θεωρούν ότι αυτές φταίνε που συμβαίνουν όλα αυτά στη ζωή τους, αυτές φταίνε που το σώμα τους υφίσταται αυτή τη βία και να δικαιολογούν τους επιτιθέμενους. Ένα άλλο θέμα το οποίο έχει αναδειχθεί μέσα από τη δουλειά που κάνουμε με τις γυναίκες αυτές είναι η δυσκολία που έχουν στο να δεχτούν οποιοδήποτε άγγιγμα, ακόμα και αν είναι θεραπευτικό. Αισθάνονται σαν να είναι μια ακόμα επιθετική διείσδυση.Ένα άλλο θέμα είναι ότι πολλές γυναίκες έχουν νιώσει ότι κανένας δεν μπορεί να τις καταλάβει, και αυτό το βλέπουμε στα θύματα βίας εν γένει. Και αυτό τις κάνει να απομονώνονται, να αισθάνονται τελείως αβοήθητες και απροστάτευτες, ότι δεν μπορούν να βασιστούν σε τρίτους. Και αυτή η αίσθηση απομόνωσης, μοναξιάς, επίσης είναι πάρα πολύ δύσκολο να την αντέξει κάποια, παρόλα αυτά δεν μπορούν να κάνουν και κάτι διαφορετικό» εξήγησε ο κ. Γκιωνάκης.
