Φαντάζεστε τη φυσική παρουσία ενός διερμηνέα ανάμεσα στον ψυχοθεραπευτή και τον θεραπευόμενο; Ένας τρίτος σε μια σχέση που είναι φτιαγμένη για δύο; Είναι δυνατόν;
Κι όμως, χωρίς τη διαμεσολάβησή του δεν θα μπορούσε να επικοινωνήσει ο γιατρός με τον αλλοδαπό ασθενή. Πόσο μάλλον όταν εμπόδιο δεν είναι μόνο η άγνωστη γλώσσα, αλλά και ο διαφορετικός πολιτισμός που απειλούν την εξ ορισμού “πολιτισμικά ευαίσθητη” θεραπευτική προσέγγιση του μετανάστη.
Ο θεσμός αυτού του συνδετικού κρίκου που ονομάζεται “πολιτισμικός διαμεσολαβητής”, αρχίζει και κάνει την εμφάνισή του στην Ελλάδα (από μη κυβερνητικές οργανώσεις, κρατικές υπηρεσίες και κάποια δημόσια νοσοκομεία), ενώ έχει προ πολλού καθιερωθεί σε άλλες χώρες.
Σε θέματα ψυχικής υγείας, το Κέντρο Ημέρας “Βαβέλ”, ανέλαβε το 2007 στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος “Ψυχαργώ”, να υλοποιήσει το πρόγραμμα των πολιτισμικών διαμεσολαβητών, εκπαιδεύοντας μέχρι στιγμής 30 αλλοδαπούς, που μιλούν 15 γλώσσες και διαλέκτους.