Σχετικά με την κατάσταση στην Ανοικτή Δομή Φιλοξενίας Σκαραμαγκά
Στη βάση της εμπειρίας αυτής επιθυμούμε, ως Βαβέλ, να επισημάνουμε ορισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αιτούντες άσυλο ή αναγνωρισμένοι πλέον πρόσφυγες στη δομή αυτή καθώς επίσης και όσοι εργαζόμαστε/παρεμβαίνουμε εκεί.
Γενικό πλαίσιο:
Είναι γνωστό πως σε αυτή τη Δομή όπου μπορεί να φιλοξενηθούν έως και 3000 άτομα απουσιάζει το μάνατζμεντ από τον Απρίλιο 2017.
Αυτό συνεπάγεται μια σειρά προβλημάτων για όλους και μεγάλη δυσκολία στο να εξασφαλιστεί πως κάποιος φορέας θα έχει την ευθύνη για κάθε άνθρωπο/οικογένεια που διαμένει εκεί .
Μια διεθνής ΜΚΟ τηρεί άτυπα κατάλογο με τους διαμένοντες στη δομή, πολλοί όμως από αυτούς δεν έχουν καταγραφεί επίσημα εκεί ποτέ, ούτε όμως κάπου αλλού, κυρίως λόγω έλλειψης ενημέρωσης και καθοδήγησής τους.
Δημιουργείται έτσι ένα πλαίσιο που επιτρέπει κάθε είδους έκνομη συναλλαγή, όπως, για παράδειγμα, την άτυπη ενοικίαση ή και “πώληση” οικίσκων ανάμεσα στους πρόσφυγες.
Άστεγοι πρόσφυγες ακόμα και ασυνόδευτοι ανήλικοι που έχουν περιπλανηθεί στην Ελλάδα και την Αττική, δεν έχουν απάντηση για δυνατότητα στέγασής τους επί μήνες, βρίσκουν έτσι λύση στο πρόβλημά τους, αυτή όμως παραμένει ελλιπής, προσωρινή και προβληματική και βέβαια μακράν από το να θεωρείται κατάλληλη και σύμφωνη με όσα επιτάσσει η ανθρωπιστική βοήθεια.
Η έλλειψη επίσημης καταγραφής τυπικά δεν τους επιτρέπει να επωφεληθούν από υπηρεσίες που προσφέρουν διάφοροι φορείς επιτόπου, αλλά ούτε τους δίνει πρόσβαση στο χρηματικό επίδομα που δικαιούνται. Έτσι πολλοί άνθρωποι και οικογένειες με μικρά παιδιά δεν έχουν καθόλου πόρους, ούτε καν φαγητό. Δεν είναι υπερβολή να τονίσουμε πως η ψυχική κατάσταση όσων βρίσκονται στη δομή γενικά χειροτερεύει, διαμένοντες και εργαζόμενοι κατέχονται από αίσθημα ανημπόριας που εντείνει την παθητικότητα και την απελπισία σε όλους, όπως και πολύ θυμό.
Ως αντίδραση δε στην αβεβαιότητα για τη δυνατότητα παραμονής τους στο camp καλλιεργείται ένα κλίμα ανομίας που γεννάει εύκολα βία και παραβατικές συμπεριφορές με συχνούς βανδαλισμούς και η κατάσταση αυτή χειροτερεύει όσο περνάει ο καιρός και δεν αλλάζει κάτι.
Οι πολύ θετικές προσπάθειες των Υπουργείων Παιδείας και Υγείας δεν αποδίδουν όσο θα ήταν αναμενόμενο μιας και δεν βρίσκουν συνοχή σε αυτό το πλαίσιο και δεν νοηματοδοτούνται αρκετά για τους διαμένοντες αφού δεν έχουν εξασφαλιστεί γι’ αυτούς τα στοιχειώδη, ούτε καν η σίτισή τους.
Παρόλο που πολλές ΜΚΟ και το ΚΕΕΛΠΝΟ, παρέχουν άτυπα τις υπηρεσίες τους σε αυτούς, υπάρχει πολύ μεγάλη ανασφάλεια και αβεβαιότητα κάθε μέρα που περνάει. Η λειτουργία των φορέων αυτών δυσχεραίνεται παρά τις πολλές συντονιστικές συναντήσεις που οργανώνουν τακτικά για την προστασία του πληθυσμού αυτού και ειδικά για την παιδική προστασία .
Ενδεικτικό ήταν το συμπέρασμα που προέκυψε σε μια τέτοια συνάντηση, πως είναι πιο ασφαλές να υποδείξουμε π.χ. σε έναν ασυνόδευτο ανήλικο να απευθυνθεί σε υπηρεσίες του αστικού ιστού, όπως αυτές που λειτουργούν γύρω από την πλατεία Βικτωρίας (ανοιχτές και το βράδυ και με πιο σίγουρη προσβασιμότητα), παρά να μένει στον Σκαραμαγκά!
Ειδικές περιπτώσεις:
Αναφέρουμε συγκεκριμένα ορισμένες από τις περιπτώσεις που έχουν απευθυνθεί στο δικό μας κλιμάκιο τους τελευταίους μήνες. Γνωρίζουμε πως υπάρχουν πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις ακόμα.
-Οικογένεια από τη Συρία με 5 ανήλικα παιδιά, τα τρία χρειάζονται ψυχολογική στήριξη. Ύστερα από πάρα πολλές αλλαγές διαμονής έχουν καταγραφεί σε δομή στη Λάρισα, εκκρεμεί η αλλαγή καταγραφής τους επίσημα στο Σκαραμαγκά από τον Απρίλιο 2017. Αναγκάζονται όλους αυτούς τους μήνες να πηγαινοέρχονται και οι 7 στη Λάρισα για να μπορούν να πάρουν το χρηματικό επίδομα που τους αναλογεί, με όλη την πρακτική δυσκολία και τη συναισθηματική και χρηματική επιβάρυνση που αυτό δημιουργεί. Τα παιδιά δεν έχουν μπορέσει ακόμα να ενταχθούν σε σχολείο, κάτι που τους είναι απαραίτητο και για τη μόρφωσή τους αλλά και για τη στήριξη της συναισθηματικής τους κατάστασης.
-Σύρια, αναγνωρισμένη πρόσφυγας, 19 χρονών, άστεγη, με ψυχιατρικό πρόβλημα ζει άτυπα στη Δομή επί 7 μήνες χωρίς να έχει καταγραφεί κάπου. Λαμβάνει άτυπα υπηρεσίες από διάφορους φορείς αλλά όχι χρηματικό επίδομα με συνέπεια να έχει δυσκολίες να βρει φαγητό και να αυξάνεται η αγωνία της κάθε ημέρα.
-Οικογένεια Κούρδων από το Ιράκ με ένα από τα παιδιά να έχει νευρολογικό αναπτυξιακό πρόβλημα. Έχουν πληρώσει πολλά λεφτά για να πάρουν το κλειδί από τον οικίσκο στον οποίο διαμένουν χωρίς όμως να έχουν δυνατότητα πρόσβασης επίσημα σε καμία υπηρεσία επί τόπου αλλά ούτε καν επίσημη ενημέρωση για οτιδήποτε τους αφορά. Έχουν επίσης πρόβλημα με τη σίτισή τους. Η απουσία κεντρικής υπηρεσίας αναφοράς προκαλεί σύγχυση στα μέλη της οικογένειας και αδυναμία διαχείρισης των πληροφοριών που τους παρέχονται.
-Μονογονική οικογένεια, πατέρας μόνος από το Ιράκ με 2 μικρά παιδιά που παρουσιάζουν ειδικές αναπτυξιακές διαταραχές. Έχουν έρθει από τον Έβρο περπατώντας βλέποντας και κάνοντας, δεν έχουν καταγραφεί πουθενά, δεν έχει φροντίσει κανείς επίσημα για τη στέγασή τους ή τη σίτισή τους. Παρ’ όλες του τις προσπάθειες, ο πατέρας επί 2 μήνες στο Σκαραμαγκά δεν καταφέρνει να λάβει ενημέρωση και απαντήσεις για την περίπτωση της οικογένειάς του.
Είναι πολλά ακόμη που συμβαίνουν στον Σκαραμαγκά. Η συνέχιση της απουσίας μάνατζμεντ, η μη ενημέρωση των οργανισμών και των οργανώσεων που παρεμβαίνουν επιτείνει τα προβλήματα. Αναρωτιόμαστε κατά πόσο οι «αρμόδιοι» πράγματι ενδιαφέρονται και τι θα τους κάνει να ενδιαφερθούν…
Από το Κέντρο Ημέρας Βαβέλ
